Dżungla

[Sekitan]

Ranek już wprawdzie nastał. Chłopak ponownie przemienił się, w swą ulubioną postać - wilka. Odetchnął z ulgą.

[Sekitan]

I znów kolejna zmiana. Zaczęło go denerwować, że musi się zmienić. Siedział pod drzewem.

[Saphira]

-Skąd się wzięła ta klątwa?-spytałam zaciekawiona, oglądając kolejne zmiany wilka-chłopaka.

[Sekitan]

Oprzytomniał, gdy zmienił się w wilka.
- Zaklęto mnie, tyle wiem. I tak co noc, chyba że zjem takie zioła, których nie mam..

[Saphira]

-Jak się nazywa ta roślina?-spytałam. Lata podróżowałam, moja matka była zielarką.

[Sekitan]

- Sam nie znam nazwy. Rozpoznawałem ją po cudownym zapachu miodu, kształt miał lilii a kolor w zależności od pogody.. słońce, to był żółty, deszcz albo burza niebieski..

[Saphira]

Spojrzałam na Skitana. Zaczęłam się zastanawiać. Pamiętam, że matka często mi opowiadała o różnych roślinach. Kilka minut trwałam w bezruchu. Coś mi się kojarzyło, jednak nazwę miałam na końcu języka.

[Sekitan]

Oparł łeb na łapach. Przyglądał się trawie. Jakaś mrówka weszła mu na pysk. Spojrzał na nią.

[Saphira]

-Wiem!-krzyknęłam nagle. Poderwałam się z miejsca.-Chodź za mną!-powiedziałam, i już miałam zamiar wylatywać, jednakże uświadomiłam sobie, że on nie lata. Wbiegłam w głąb dżungli, do małego wodospadu.

[Sekitan]

Zmienił się w człowieka, bo taka natomiast była pora. Zaczął biec za nią, w końcu dobiegł.

[Saphira]

Stanęłam przy brzegu. Zaczęłam mruczeć zaklęcie w pradawnej mowie. Po chwili obok mnie pojawił się kwiat.
-Proszę.-powiedziałam do Sekitana.

[Sekitan]

Szybko wsadził kwiat do buzi. Dziwnie to wyglądało. Nagle zmalał i stał się wilkiem.
- Jesteś wspaniała.. - uśmiechnął się i liznął ją nieśmiało po pysku

[Saphira]

Uśmiechnęłam się lekko.
-W przeszłości moja matka była zielarką. Często opowiadała mi o roślinach i ich właściwościach.

[Sekitan]

W środku coś go zaczęło 'palić'. Nigdy się tak nie czuł.

[Saphira]

Puściłam mu oczko.
-A ty co tak małomówny?-spytałam z lekkim uśmiechem. Coś w tym basiorze było wyjątkowego.